Background: The aim of this study has been to determine if sociodemographic factors: age, sex and duration of employment as well as the presence of chronic comorbidities exert significant effect on subjective assessment of psychosocial working conditions of nurses. Moreover, we analyzed whether the abovementioned variables influenced the level of absenteeism at work during a year preceding the study.
Material and methods: The study, conducted between December 2012 and January 2013, included 789 nurses employed at public and private healthcare institutions in Białystok. The participants were surveyed by means of the "Psychosocial Working Conditions" questionnaire.
Results: Women accounted for significantly higher scores of the Desired Changes Scale and significantly lower values of the Well-being Scale as compared to men. Respondents' age and duration of employment correlated significantly with the scores of the Demands and Desired Changes Scales. Moreover, we documented significant inverse correlations between the age and tenure and the scores of the Social Support and Well-being Scales. Furthermore, duration of employment was inversely correlated with the results of the Control Scale. The respondents with chronic conditions showed significantly higher scores of the Desired Changes Scale and significantly lower values of the Control and Well-being Scales. We found an inverse correlation between the number of sick leave days and the value of the Well-being Scale, which was also the case with a subset of nurses without chronic conditions.
Conclusions: Similar to other professional groups, a nursing team management requires the use of human resources management techniques and identification of a person being responsible for coordination of the group and diagnosis of its psychosocial needs.
Wstęp: Celem niniejszego badania było ustalenie, czy czynniki społeczno-demograficzne – wiek, płeć i staż pracy – oraz współistniejące schorzenia przewlekłe istotnie wpływają na subiektywną ocenę psychospołecznych warunków pracy przez pielęgniarki oraz czy wszystkie wyżej wymienione zmienne wpłynęły na długość absencji chorobowej w roku poprzedzającym badanie.
Materiał i metody: Badaniem, prowadzonym od grudnia 2012 r. do stycznia 2013 r., objęto 789 pielęgniarek i pielęgniarzy zatrudnionych w publicznych i niepublicznych placówkach opieki zdrowotnej na terenie Białegostoku. Wszyscy respondenci wypełniali kwestionariusz Psychospołeczne Warunki Pracy.
Wyniki: Kobiety uzyskiwały znamiennie wyższe wartości na skali pożądanych zmian oraz istotnie niższe wartości na skali dobrostanu niż mężczyźni. Wiek i staż pracy ankietowanych były znamiennie dodatnio skorelowane z wartościami skali wymagań i pożądanych zmian. Stwierdzono też istotne odwrotne korelacje między wiekiem i stażem pracy a wartościami na skali wparcia społecznego i dobrostanu. Ponadto staż pracy korelował odwrotnie z wartościami na skali kontroli. Respondenci chorujący przewlekle uzyskiwali znamiennie wyższe wartości skali pożądanych zmian oraz istotnie niższe skali kontroli i dobrostanu. Liczba dni absencji chorobowej była odwrotnie skorelowana z wartościami skali dobrostanu, także wśród pielęgniarek wolnych od schorzeń przewlekłych.
Wnioski: Zarządzanie pracą pielęgniarek, podobnie jak w przypadku innych grup zawodowych, wymaga wprowadzenia technik z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi oraz identyfikowania osoby odpowiedzialnej za koordynację pracy zespołu i diagnozę potrzeb psychospołecznych jego członków. Med Pr 2015;66(5):615–624.
Keywords: human resources management; job satisfaction; occupational medicine; psychology of work; quality of care; stress.
This work is available in Open Access model and licensed under a CC BY-NC 3.0 PL license.