Introduction: Studies using vitamin D for preservation of residual b-cell function (RBCF) and improvement of glycaemic control in type 1 diabetes (T1D) have shown inconsistent results. The possible causes of the discrepancies in the results are related to the dosage, type, and duration of vitamin D supplementation, C-peptide concentration at entry into the study, and the influence of glycaemic control on RBCF during supplementation.
Aim of the study: To evaluate the effect of cholecalciferol supplementation on RBCF and glycaemic control in children with T1D.
Material and methods: Forty-two children aged 6-12 years and within 1-2 years of diagnosis of T1D received cholecalciferol 3000 IU/day for one year (Group A). Thirty patients were recruited as controls (Group B). The mean changes in stimulated C-peptide levels, HbA1c, fasting blood glucose (FBG), mean blood glucose (MBG), and mean total daily insulin (TDI) dose from baseline to the study endpoint were calculated.
Results: Children in Group A showed lower mean FBG, MBG, HbA1c, and lesser TDI as compared to Group B at all follow-up visits. However, the differences in these parameters between the two groups reached statistical significance towards the study endpoint. Within group A, the decline in C-peptide levels from baseline to the endpoint was minor (-0.13 ±0.11, p-value = 0.16) as compared to a substantial decline in Group B (-0.41 ±0.07, p-value = 0.00). Comparison of the mean decrease in stimulated C-peptide levels from baseline to the endpoint between the two groups was also statistically significant (-0.13 ±0.11 vs. -0.41 ±0.07, p-value = 0.00). The mean decrease in FBG and MBG in Group A were greater, whereas the comparison of the mean decrease in HbA1c between the groups reached statistical significance at the study endpoint (p-value = 0.04). The decrease in the TDI was, however, similar in the two groups (p-value = 0.10).
Conclusions: Sustained serum 25-(OH)D concentrations with cholecalciferol supplementation for one year improves metabolic control and slows the decline of RBCF in children with T1D. Larger studies with longer duration and cholecalciferol dosage stratification are suggested.
Wprowadzenie: Badania z zastosowaniem witaminy D dla zachowania resztkowej funkcji komórek b (residual b-cell function – RBCF) i poprawy kontroli glikemicznej w cukrzycy typu 1 (type 1 diabetes – T1D) wykazały niespójne wyniki. Możliwe przyczyny rozbieżności w wynikach są związane z dawką, rodzajem i czasem trwania suplementacji witaminą D, stężeniem peptydu C na początku badania oraz wpływem kontroli glikemii na RBCF podczas suplementacji.
Cel pracy: Ocena wpływu suplementacji cholekalcyferolem na RBCF i kontrolę glikemii u dzieci z T1D.
Materiały i metody: Czterdzieści dwoje dzieci w wieku 6–12 lat po rozpoznaniu T1D na przestrzeni 1–2 lat otrzymywało cholekalcyferol w dawce 3000 j.m./dobę przez rok (grupa A). Trzydziestu pacjentów zostało zrekrutowanych jako grupa kontrolna (grupa B). Obliczono średnie zmiany stężenia peptydu C po stymulacji, HbA1c, stężenia glukozy na czczo (FBG), średniej wartości glikemii (MBG) i średniej całkowitej dawki insuliny (TDI) od wartości początkowej do punktu końcowego badania.
Wyniki: Dzieci w grupie A wykazały niższe średnie FBG, MBG, HbA1c i mniejsze TDI w porównaniu z grupą B podczas wszystkich wizyt kontrolnych. Różnice w tych parametrach między dwiema grupami osiągnęły znamienność statystyczną w miarę zbliżania się do punktu końcowego badania. W grupie A zmniejszenie stężenia peptydu C od wartości początkowej do punktu końcowego było niewielkie (–0,13 ±0,11, p = 0,16) w porównaniu ze znacznym zmniejszeniem w grupie B (–0,41 ±0,07, p = 0,00). Porównanie średniego zmniejszenia stężenia peptydu C po stymulacji od wartości początkowej do punktu końcowego między dwiema grupami było również statystycznie istotne (–0,13 ±0,11 względem –0,41 ±0,07, p = 0,00). Średni spadek FBG i MBG w grupie A był większy, podczas gdy porównanie średniego spadku HbA1c między grupami osiągnęło znamienność statystyczną w punkcie końcowym badania (p = 0,04). Zmniejszenie TDI było jednak podobne w obu grupach (p = 0,10).
Wnioski: Utrzymywane stężenie 25-(OH)D w surowicy poprzez suplementację cholekalcyferolem przez rok poprawia kontrolę metaboliczną i spowalnia zanik RBCF u dzieci z cukrzycą typu 1. Zaleca się obszerniejsze badania o dłuższym czasie trwania i ze stratyfikacją dawek cholekalcyferolu.
Keywords: children; cholecalciferol; glycaemic control; residual b-cell function; stimulated C-peptide levels; vitamin D supplementation; type 1 diabetes.